LUBUSKI WOJEWÓDZKI Zielona Góra, 1.06.2020 r.
KONSERWATOR ZABYTKÓW
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków
ul. Kopernika 1 65-063 Zielona Góra
tel. 068 324 73 90; fax 068 325 37 45
www.lwkz.pl; sekretaria.zgora@lwkz.pl
RZD.5133.43.2019[5]
Z A W I A D O M I E N I E
w sprawie włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków karty ewidencyjnej zabytku, parku przy willi w m. Łochowice, gm. Krosno Odrzańskie, pow. krośnieński
Zgodnie z §15 ust. 3 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
z dnia 26.05.2011 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r., nr 113, poz. 661 ze zm.) w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem w związku z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 282 ze zm.) Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków zawiadamia o włączeniu do wojewódzkiej ewidencji zabytków karty ewidencyjnej zabytku – parku przy willi, zlokalizowanego na południowym brzegu jeziora Gibiel, na dz. nr ewid. 403/1, 403/3, 403/4, 253/3 i 253/5 w miejscowości Łochowice, gmina Krosno Odrzańskie, pow. krośnieński.
u z a s a d n i e n i e
Zgodnie §15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 maja 2011 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r., nr 113, poz. 661 ze zm.) w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem o włączeniu karty ewidencyjnej zabytku nieruchomego do wojewódzkiej ewidencji zabytków Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków zawiadamia niezwłocznie właściciela lub posiadacza zabytku albo nieruchomości lub rzeczy ruchomej, która przestała być zabytkiem. Do zawiadomienia o włączeniu karty ewidencyjnej do wojewódzkiej ewidencji zabytków dołącza się odpowiednio potwierdzoną kopię karty ewidencyjnej zabytku.
Zarządzeniem z dnia 1 czerwca 2020 r. na podstawie §14 ust. 1 ww. rozporządzenia Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków włączył do wojewódzkiej ewidencji zabytków kartę ewidencyjnej zabytku – parku przy willi, zlokalizowanego na południowym brzegu jeziora Gibiel, na dz. nr ewid. 403/1, 403/3, 403/4, 253/3 i 253/5 w miejscowości Łochowice, gmina Krosno Odrzańskie, pow. krośnieński.
Park przy willi w m. Łochowice położony jest na terenie po południowej stronie jeziora Gibiel (niem. Tiefensee), który na początku XX w. należał do Wilhelma von Löwenstein i to on najprawdopodobniej tuż po I wojnie światowej zbudował tam willę otoczoną ogrodem. Ok. 1920 r. majątek kupił dr Johannes von Belichröder z Berlina i niemal natychmiast zlecił przebudowę ogrodu. Wykonanie projektu i jego realizację powierzył najstarszej i największej berlińskiej firmie ogrodniczej – Baumschule L. Späth, która w 1920 r. świętowała jubileusz 200-lecia. W katalogu wydanym z tej okazji, w rozdziale poświęconym projektowaniu, oprócz kilku innych, umieszczono również projekt ogrodu nad jeziorem Gibiel. Teren należący do Bleichrödera, oddzielony od jeziora tylko drogą, został w nim podzielony na kilka odrębnych wnętrz, wpasowanych w urozmaicony teren. Charakterystyczne było przeznaczenie znacznej powierzchni na uprawę warzyw i owoców. Bezpośrednio przy fasadzie budynku znajdował się podjazd założony na rzucie koła, otoczony trawnikiem i szpalerami drzew. Dalej na zachód, po obu stronach alei wjazdowej, ciągnęły się kwatery warzywno-owocowe. Za willą został zaprojektowany ogród różany, obok ogród kwaterowy otoczony pergolą i teren gospodarczy. W południowej części posiadłości znajdował się staw z wyspą, a przy nim kort tenisowy i labirynt, założone na tarasie opartym na kamiennym murze oporowym. Z całą pewnością ogród został zrealizowany niemal w całości zgodnie z projektem. W 1927 lub 1928 r. nieruchomość kupił berliński związek piłkarski Verband Brandenburgischer Ballspielvereine. W maju 1928 r. zainaugurowano działalność ośrodka sportowego dla młodzieży, nazwanego od nazwiska zmarłego działacza związku – Fritz Boxhammer House. W budynku i otoczeniu dokonano kilku koniecznych zmian, m. in. powiększono ilość miejsc noclegowych i zbudowano boisko do piłki nożnej. W części gospodarczej znajdowały się m.in. garaż, pralnia, szklarnia i zagroda dla małych zwierząt gospodarskich. Nadal uprawiano warzywa i owoce. W lesie sosnowym na obrzeżach ciągnęły się ścieżki spacerowe, a na najwyższym wzniesieniu stała altana. Po II Wojnie Światowej teren spełniał funkcje rekreacyjne, do dziś działa tam kąpielisko i ośrodek wypoczynkowy. Budynek główny wyburzono. Zachował się jeden z budynków gospodarczych, staw i elementy małej architektury, w tym mury oporowe i schody. Obrzeże parku porasta las sosnowy z domieszką brzozy brodawkowatej. Zachowały się szpalery z lip drobnolistnych, kilka dębów szypułkowych, klonów jaworów, jałowców i świerk. Wszystkie drzewa są w wieku ok. 100 lat. Powierzchnia parku obejmuje ok. 3,4 ha.
Załącznik:
1. Kopia karty ewidencyjnej zabytku.
Otrzymuje z załącznikiem:
1. Jarosław Turkowiak,
2. Lidia Turkowiak,
3. Skarb Państwa, reprezentowany przez Nadleśnictwo Bytnica, Bytnica 160 66-630 Bytnica.
a/a (12639).