REGULAMIN PRACY

Załącznik do zarządzenia Nr 19/2010
Lubuskiego Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków
z dnia 04 października 2010 r.

REGULAMIN PRACY
Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków
w Zielonej Górze

Rozdział 1
Postanowienia ogólne

§ .1 Regulamin pracy, zwany dalej „Regulaminem”, ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.
§ .2 Postanowienia Regulaminu dotyczą wszystkich pracowników bez względu na tryb nawiązania stosunku pracy, zajmowane stanowisko, wymiar czasu pracy oraz okres, na jaki zawarto umowę o pracę.
§ .3 1. Pracodawca jest obowiązany zapoznać pracownika z treścią Regulaminu przed rozpoczęciem przez niego pracy.
2. Pracownik na dowód zapoznania go przez Pracodawcę z Regulaminem składa wobec Pracodawcy oświadczenie na piśmie.
§ .4 Nadzór nad przestrzeganiem Regulaminu sprawuje Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków oraz Kierownik Delegatury w Gorzowie Wlkp. Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Zielonej Górze w stosunku do podległych mu pracowników.
§ .5 Ilekroć w Regulaminie jest mowa o:
)1 pracodawcy – należy przez to rozumieć Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze, zwany dalej „Urzędem”, reprezentowany przez Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków;
)2 LWKZ – należy przez to rozumieć Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków;
)3 WUOZ – należy przez to rozumieć Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze;
)4 Delegaturze – należy przez to rozumieć Delegaturę w Gorzowie Wlkp. wchodzącą w skład Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Zielonej Górze;
)5 ustawie o służbie cywilnej – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505 ze zm.);
)6 pracowniku – należy przez to rozumieć:
a) pracownika służby cywilnej, czyli osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o służbie cywilnej,
b) urzędnika służby cywilnej, czyli osobe zatrudnioną na podstawie mianowania zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o służbie cywilnej,
c) osobę nie będącą członkiem korpusu służby cywilnej, a zatrudnioną w Urzędzie;
)7 członku korpusu służby cywilnej – należy przez to rozumieć pracowników wskazanych w § 5pkt 6 lit. „a” i „b”.

Rozdział 2
Obowiązki pracodawcy

§ .6 Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami;
2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy;
3) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie;
4) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy;
5) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;
6) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie;
7) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych;
8) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe lub szkoły wyższej warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego wykonywania pracy;
9) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników;
10) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy;
11) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników;
12) przechowywać dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników w warunkach niegrożących uszkodzeniem lub zniszczeniem;
13) wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego;
14) przeciwdziałać lobbingowi;
15) pracodawca jest obowiązany informować pracowników o możliwości zatrudnienia w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony – o wolnych miejscach pracy;
16) niezwłocznie wydać pracownikowi, w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy świadectwo pracy.

§ .7 Pracodawcy przysługuje w szczególności prawo do:
1) korzystania z wyników wykonywanej przez pracownika pracy;
2) określania zakresów obowiązków każdego pracownika zgodnie z postanowieniami umów i obowązującymi przepisami;
3) wydawania pracownikom wiążących ich poleceń dotyczących pracy w zakresie w jakim polecenia te nie są sprzeczne z obowiązującymi przepisami lub zasadami współżycia społecznego.

Rozdział 3
Obowiązki pracownika

§ .8 1. Pracownik Urzędu jest obowiązany do przestrzegania obowiązków wynikających z ustawy o służbie cywilnej, przepisów prawa pracy oraz zakresu obowiazków.
2. Pracownik Urzędu jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie
oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
3. Pracownik jest obowiązany w szczególności:
1)   przestrzegać czasu pracy ustalonego w Urzędzie;
2)   przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w Urzędzie porządku;
3)   przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych;
4)   dbać o dobro Urzędu, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę;
5)   przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach;
6)   przestrzegać w Urzędzie zasad współżycia społecznego.
4. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany w szczególności:
1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa;
2) chronić interesy państwa oraz prawa człowieka i obywatela;
3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi;
4) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania;
5) dochowywać tajemnicy ustawowo chronionej;
6) rozwijać wiedzę zawodową;
7) godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią.

5. Członek korpusu służby cywilnej jest zobowiązany wykonywać polecenia służbowe przełożonych.
6. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej jest przekonany, że polecenie jest niezgodne z prawem albo zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia jest obowiązany je wykonać.

7. Członek korpusu służby cywilnej nie wykonuje polecenia, jeżeli prowadziłoby to do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, o czym niezwłocznie informuje pracodawcę.

§ .9 1. Członek korpusu służby cywilnej nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez pisemnej zgody pracodawcy.
2. Członek korpusu służby cywilnej nie może wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy o służbie cywilnej lub podważających zaufanie do służby cywilnej.
3. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno uczestniczyć w strajku lub akcji protestacyjnej zakłócającej normalne funkcjonowanie Urzędu.
4. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno publicznie manifestować poglądów politycznych.
5. Członek korpusu służby cywilnej nie może łączyć pracy w służbie cywilnej
z mandatem radnego.
§ .10 1. Wstęp i przebywanie pracownika na terenie Urzędu w stanie po spożyciu alkoholu lub pod wpływem środków odurzających jest zabronione.
2. Na teren Urzędu nie wolno wnosić alkoholu ani innych środków odurzających.
§ .11 W związku z rozwiązaniem stosunku pracy pracownik jest obowiązany rozliczyć się z Urzędem i uzyskać odpowiednie wpisy w karcie obiegowej.
§ .12 Szczególnie rażącym naruszeniem obowiązków pracowniczych jest:
1) stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwym, lub wpływem środków odurzających, jak również spożywanie alkoholu lub środków odurzających w czasie pracy;
2) opuszczanie pracy bez usprawiedliwienia;
3) niewykonywanie poleceń przełożonych;
4) zakłócanie porządku i spokoju w miejscu pracy;
5) nieprzestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych;
6) nieprzestrzeganie tajemnicy państwowej i służbowej, a także zaniedbanie ochrony tych tajemnic;
7) wynoszenie z miejsca pracy, bez zgody LWKZ dokumentów lub innych rzeczy będących w dyspozycji Urzędu;
8) wykorzystywanie bez zgody LWKZ sprzętu i materiałów pracodawcy do czynności niezwiązanych z wykonywaną pracą;
9) palenie tytoniu w miejscu nie wyznaczonym;
10) przyjmowania jakichkolwiek korzyści w zamian za podjęcie określonych czynności na rzecz osób trzecich;
11) popełnienie przestępstwa lub wykroczenia w czasie lub miejscu pracy albo w związku z posiadanymi od pracodawcy upoważnieniami lub z użyciem mienia, pieczątek i druków urzędu;
12) wyrządzenie pracodawcy szkody umyślnej lub wynikłej z niezachowania należytej staranności;
13) rażące naruszenie Regulaminu Urzędu.

Rozdział 4
Organizacja pracy

§ .13 Decyzje o zatrudnieniu kandydata do pracy w służbie cywilnej podejmuje Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków po przeprowadzeniu postępowania kwallifikacyjnego zgodnie z przepisami ustawy o służbie cywilnej oraz z Regulaminem przeprowadzania naboru na wolne stanowiska pracy w służbie cywilnej w WUOZ w Zielonej Górze.
§ .14 Pracownik jest obowiazany do każdorazowego zgłaszania wyjść poza miejsce pracy oraz do odnotowania tego w ewidencji wyjść znajdującej się w sekretariacie WUOZ i Delegatury WUOZ.
§ .15 Po zakończeniu godzin pracy pracownik obowiązany jest wyłączyć urządzenia elektryczne, zamknąć szafy i okna oraz zamknąć pomieszczenie biurowe, a klucze pozostawić w sekretariacie.
§ .16 Praca w godzinach nadliczbowych może być wykonywana przez pracowników tylko na wyraźnie polecenie pracodawcy.
§ .17 1.Pracownicy mogą przebywać w budynku WUOZ przed lub po godzinach pracy wyłacznie za pisemną zgodą LWKZ lub Zastępcy LWKZ.
2. Pracownicy pozostający po godzinach pracy obowiązani są wpisać czas pozostawania w Urzędzie w Rejestrze godzin nadliczbowych znajdującym się u specjalisty ds. kadr.
§ .18 1. Pracownicy mogą przebywać w budynku Delegatury WUOZ przed lub po godzinach pracy wyłacznie za pisemną zgodą Kierownika Delegatury, LWKZ lub Zastępcy LWKZ.
2. Pracownicy pozostający po godzinach pracy obowiązani są wpisać czas pozostawania w Urzędzie w Rejestrze godzin nadliczbowych znajdującym się w sekretariacie.
§ .19 Zabrania się pracownikom wprowadzania do budynku Urzędu i Delegatury (po godzinach pracy i w dniach wolnych od pracy) osób niezatrudnionych w Urzędzie.
§ .20 Wyjazdy pracowników w sprawach służbowych poza stałe miejsce pracy mogą odbywać się tylko na podstawie wydanego na piśmie przez przełożonego polecenia wyjazdu służbowego.
§ .21 Pracownik nie zrzeszony w organizacji związkowej ma prawo do obrony swoich praw na zasadach dotyczących pracowników Urzędu będących członkami organizacji związkowej, jeżeli wyrazi ona na to zgodę.
§ .22 Wyposażenie pracownika w materiały oraz sprzęt niezbędny do wykonywania pracy
na zajmowanym stanowisku zapewnia pracodawca.
§ .23 LWKZ przyjmuje pracowników w każdym dniu pracy i w godzinach pracy, po uprzednim ustaleniu terminu w sekretariacie.

Rozdział 5
Czas pracy

§ .24 Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
§ .25 1. Czas pracy członków korpusu służby cywilnej nie może przekroczyć 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w 1 miesięcznym okresie rozliczeniowym.
2. Czas pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowców samochodów służbowych nie może przekroczyć 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w 4 miesięcznym okresie rozliczeniowym.
3. W Urzędzie obowiązuje nastęujacy rozkład czasu pracy:
– od poniedziałku do piątku od godz. 730 do godz.1530 .
4. Soboty są dniami wolnymi od pracy. Tydzień roboczy obejmuje dni od poniedziałku do piątku.
§ .26 1. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany przez każdego pracownika na wykonywanie obowiązków pracowniczych (służbowych).
§ .27 Pracownicy zobowiązani są rozpoczynać i kończyć pracę zgodnie z określonym dla nich czasem rozpoczęcia i zakończenia pracy.
§ .28 Godziny rozpoczynania i kończenia pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz pracowników zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ustala się indywidualnie.
§ .29 Na pisemny wniosek pracownika, umotywowany ważnymi przyczynami, pracodawca może wyrazić zgodę na inne godziny rozpoczynania i kończenia pracy, jeżeli nie zakłóci to normalnego funkcjonowania wydziału (komórki organizacyjnej) lub stanowiska pracy.
§ .30 Pracownikowi, którego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej
6 godzin przysługuje 15-minutowa przerwa w pracy. Przerwa nie może zakłócać normalnego toku pracy. Przerwa wliczana jest do czasu pracy.
§ .31 Fakt przybycia i wyjścia z pracy, pracownicy są obowiązani niezwłocznie potwierdzić na liście obecności własnoręcznym podpisem. Lista obecności znajduje się u specjalisty ds. kadr.
§ .32 Pora nocna obejmuje 8 godzin i obejmuje czas pomiędzy godziną 2200 a godziną
600 dnia następnego.
§ .33 Za pracę w niedzielę oraz święto uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 600 w tym dniu, a godziną 600 następnego dnia.
§ .34 1. Praca wykonywana przez członków korpusu służby cywilnej ponad normy określone w § 25 ust. 1 jest pracą w godzinach nadliczbowych.
§ .35 1. Jeżeli wymagają tego potrzeby Urzędu, członek korpusu służby cywilnej na polecenie przełożonego wykonuje pracę w godzinach nadliczbowych, w tym w wyjątkowych przypadkach także w nocy oraz w niedziele i święta.
2. Członkowi korpusu służby cywilnej za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego poza normalnymi godzinami pracy przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze.
§ .36 1. Praca wykonywana przez pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy poza służbą cywilną ponad normy określone w § 25 ust. 2 jest pracą w godzinach nadliczbowych.
2. Pracownikowi za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje w zamian czas wolny od pracy, udzielony do końca okresu rozliczeniowego.
§ .37 Dla każdego pracownika zakładana jest i prowadzona karta ewidencji czasu pracy.

Rozdział 6
Termin, miejsce i czas wypłaty wynagrodzenia

§ .38 1. Wypłata wynagrodzeń dokonywana jest raz w miesiącu.
2. Wynagrodzenie za pracę jest płatne miesięcznie z dołu 26 dnia każdego miesiąca w kasie Urzędu w godzinach od 9:00 do 14:00. Jeżeli ten dzień jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim.
3. Wypłata wynagrodzenia dokonywana jest do rąk własnych pracownika albo osoby przez niego pisemnie upoważnionej w razie, gdy nie może on osobiście odebrać wynagrodzenia.
4. Na wniosek pracownika wypłata wynagrodzenia może być dokonywana na jego rachunek bankowy, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń określonym w § 38 ust. 2.

Rozdział 7
Odpowiedzialność za naruszenie
obowiązków pracowniczych

§ .39 1. Członek służby cywilnej odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej.
2. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec członka służby cywilnej są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25% – przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy;
4) wydalenie z pracy w Urzędzie.
3. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 2 pkt 4 powoduje wygaśnięcie stosunku pracy.
4. Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków pracowniczych pracodawca może ukarać pracownika upomnieniem na piśmie.
5. Sprawy dyscyplinarne pracowników rozpoznają komisje dyscyplinarne:
1) w I instancji – Komisja Dyscyplinarna Urzędu;
2) w II instancji – Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej.
§ .40 Za naruszenie obowiązków służbowych przez pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi LWKZ może stosować kary:
1) upomnienia;
2) nagany;
3) karę pieniężną.

Rozdział 8
Bezpieczeństwo i higiena pracy
oraz ochrona przeciwpożarowa

Pracodawca i pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów o ochronie przeciwpożarowej.
Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy;
2) kierować pracowników na profilaktyczne badania lekarskie;
3) wydawać pracownikowi przed rozpoczęciem pracy odzież i obuwie robocze, a także środki ochrony indywidualnej wymienione dla zajmowanego stanowiska w Z ałączniku nr 1 do Regulaminu lub alternatywnie wypłacać za przysługujące a nie wydane sorty ekwiwalent pieniężny.
Przed dopuszczeniem do pracy pracownik powinien być przeszkolony w zakresie znajomości przepisów bhp, ochrony przeciw­pożarowej, dotyczących zagrożeń zawodowych oraz poinformowany o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą. Na te okoliczności pracownik składa stosowne oświadczenia, które przechowuje się w jego aktach osobowych.
2. Instruktaż wstępny pracownika w zakresie przepisów bhp przeprowadzają:
1) pracownik służby bhp (ewent. specjalista ds. bhp spoza zakładu pracy) – instruktaż ogólny;
2) bezpośredni przełożony – instruktaż stanowiskowy.
3. Przeszkolenie w zakresie bhp powinno być potwierdzone przez pracownika na piśmie.
4. Szkolenie okresowe w zakresie bhp winien ukończyć pracownik w ciągu najpóźniej 12 miesięcy od dnia zatrudnienia. Nie dotyczy to pracowników zaliczonych do pracodawców i kierowników komórek organizacyjnych, którzy przedmiotowe szkolenie winni ­ukończyć w przeciągu 6 miesięcy.
5. Szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych przeprowadza się w formie instruktażu, nie rzadziej niż raz na 3 lata, szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach administracyjno-biurowych nie rzadziej niż raz na 6 lat, natomiast szkolenie okresowe pracodawcy oraz osób kierujących pracownikami nie rzadziej niż raz na 5 lat. 
6. Szkolenia okresowe w zakresie bhp prowadzą wyspecjalizowane jednostki z zewnątrz.
7. Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on dostatecznej znajomości przepisów i zasad bhp oraz podstawowych umiejętności.
8. Czas szkolenia w zakresie bhp jest traktowany na równi z czasem pracy.
§ .1 Pracodawca zapewnia bezpieczne warunki pracy, a w szczególności zobowiązany jest do:
1) zorganizowania stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasada­mi bhp, zapewnienie pracownikom odzieży i obuwia roboczego, a także środków ochrony indywidualnej oraz dopilnowania , aby te środki były stosowane zgodnie z przeznaczeniem;
2) organizowania, przygotowania i prowadzenia prac w sposób zabezpieczający przed wypadkami i chorobami zawodowymi i schorzeniami związanymi z warunkami środowiska pracy;
3) zapewnienia bezpiecznego i higienicznego stanu pomieszczeń oraz odpowiedniego wyposażenia technicznego;
4) zapewnienia możliwości przestrzegania przez pracowników przepisów i zasad bhp.
Przestrzeganie przepisów i zasad bhp jest podstawowym obowiąz­kiem każdego pracownika. W szczególności pracownik obowiązany jest:
1) znać przepisy i zasady bhp, brać udział w szkoleniach i instruktażach z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzami­nom sprawdzającym;
2) wykonywać pracę zgodnie z przepisami i zasadami bhp oraz ­przestrzegać wydanych w tym zakresie zarządzeń i wskazań przełożonych;
3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy;
4) używać przydzielonej mu odzieży i obuwia roboczego, a także ­środków ochrony indywidualnej zgodnie z ich przeznaczeniem;
5) poddawać się badaniom lekarskim wstępnym, okresowym, kontrolnym oraz innym badaniom zarządzonym przez właściwe organy i stosować się do zaleceń lekarskich.
1.Pracownik posiadający umowę o pracę określającą jego stano­wis­ko pracy zgłasza się do specjalisty ds. kadr, gdzie otrzymuje informacje o przysługujących mu uprawnieniach do odzieży i obuwia roboczego, a także środków ochrony indywidualnej.
2. Okres używalności środków wskazanych w ust. 1 liczy się od dnia ich wydania do użytkowania lub upływu czasu wynikającego z Tabeli norm, określonej w Załączniku nr 1, łącznie z ­urlopem wypoczynkowym, z wyłączeniem innych okresów nie­obecności trwających jednorazowo ponad jeden miesiąc.
3. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przedłuża się okres używalności przydzielonych przedmiotów proporcjonalnie do czasu pracy.
Sprawy wydania pracownikom odzieży roboczej i obuwia roboczego, a także środków ochrony indywidualnej, bieżącego prowadzenia kartotek osobistego wyposażenia pracowników prowadzi specjalista ds. kadr.
Ewidencję wypłaconego ekwiwalentu pieniężnego za używanie własnej odzieży i obuwia roboczego oraz za pranie własnej odzieży roboczej prowadzi księgowość.
W przypadku, gdy pracownik poza podstawowymi czynnościami przewidzianymi dla określonego stanowiska wykonuje stale dodatko­we czynności wymagające, zgodnie z Tabelą norm, dodatkowego wyposażenia w odzież i sprzęt – należy uzupełnić jego wyposażenie do zakresu normy przysługującej dla tego stanowiska pracy.
Pracodawca zapewnia wszystkim pracownikom zimne napoje w opakowaniach jednostkowych w przypadkach występowania temperatury spowodowanej warunkami atmosferycznymi na stanowiskach pracy w pomieszczeniach przekraczającej +28° i na otwartej przestrzeni +25).
§ .1 1. Ochrona przeciwpożarowa realizowana w Urzędzie ma na celu przede wszystkim niedopuszczenie do powstania pożaru, a gdyby jednak pożar powstał – ograniczenia jego rozmiaru i skutków.
2. Pracodawca jest obowiązany zabezpieczyć budynek i teren stanowiący własność Urzędu przed zagrożeniem pożarowym.
3. Zapewniając właściwą ochronę przeciwpożarową, pracodawca powinien
w szczególności:
1) przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno – budowlanych, instalacyjnych
i technologicznych;
2) wyposażyć budynek w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice;
3) zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie;
4) zapoznać pracowników z występującym w Urzędzie zagrożeniem pożarowym oraz 
z ich obowiązkami w zakresie ochrony przeciwpożarowej;
5) zapoznać pracowników z informacją na temat osoby wykonującej czynności w zakresie ochrony przeciwpożarowych i ewakuacji pracowników;
6) ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia oraz umieścić w widocznych miejscach instrukcje postępowania
na wypadek pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych.
4. W zakresie ochrony przeciwpożarowej pracownik jest obowiązany znać zagrożenie pożarowe występujące w Urzędzie ze szczególnym uwzględnieniem własnego stanowiska pracy, a w szczególności:
1) potencjalne źródła powstania pożaru;
2) zagrożenia stwarzane przez pożar;
3) znać zasady postępowania w przypadku powstania pożaru;
4) znać lokalizację i sposób użycia gaśnic;
5) znać lokalizację i możliwości użycia wszystkich wyjść ewakuacyjnych oraz układ dróg ewakuacyjnych.
5. Pracownik winien niezwłocznie zgłosić przełożonemu fakt wystąpienia usterek
w instalacji elektrycznej. Szczególnie niebezpieczne z punktu widzenia ochrony przeciwpożarowej są usterki, którym towarzyszy wzrost temperatury lub iskrzenie.
6. Opuszczając pomieszczenie pracy należy upewnić się, czy nie pozostały włączone elektryczne urządzenia ogrzewcze oraz inne urządzenia mogące spowodować pożar.
7. W przypadku zauważenia pożaru każdy pracownik jest zobowiązany podjąć działania zgodne z „Instrukcją postępowania na wypadek powstania pożaru”, a w szczególności:
1) nie wzbudzać paniki, zachować spokój i zawiadomić osoby zagrożone;
2) przystąpić do likwidacji pożaru w zarodku, o ile nie stwarza to zagrożenia własnego;
3) wezwać straż pożarną (z wyjątkiem sytuacji, gdy rozmiary pożaru gwarantują jego ugaszenie we własnym zakresie);
4) niezwłocznie opuścić budynek jeżeli pożar zacznie się rozprzestrzeniać.

Rozdział 9
Uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem
Ochrona pracy kobiet i młodocianych

Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.
Ustala się wykaz prac, przy których nie można zatrudniać kobiet, stanowiący Załącznik nr 2 do niniejszego Regulaminu.
Pracownicy w ciąży nie wolno zatrudnić w godz. nadliczbowych i porze nocnej a także delegować bez jej zgody poza stałe miejsce pracy.
Pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia nie wolno bez jego zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w godzinach nocnych, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.
1. Do innej odpowiedniej pracy przenosi się kobietę w ciąży:
1) gdy zatrudniona jest przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży;
2) w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej.
2. Stan ciąży powinien być stwierdzony zaświadczeniem lekarskim.
1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do 2 półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy.
2. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do 2 przerw w pracy, po 45 minut każda.
3. Przerwy wskazane w ust. 1 i 2 mogą być na wniosek pracownicy łączone, co może skutkować późniejszym rozpoczęciem świadczenia pracy lub wcześniejszym jej zakończeniem.
4. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy, niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.
1. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługują w ciągu roku kalendarzowego 2 dni zwolnienie od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
2. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnienia wskazanego w ust. 1 może korzystać jedno z nich.
Młodocianym w rozumieniu kodeksu jest osoba, która ukończyła 16 lat, a nie przekroczyła 18 lat.
Zabronione jest zatrudnienie osoby, która nie ukończyła 16 lat.
Ustala się wykaz prac, przy których nie można zatrudniać młodocianych, stanowiący Załącznik nr 3 do niniejszego Regulaminu.
Pracodawca może zatrudnić pracownika młodocianego, który ukończył, co najmniej gimnazjum oraz przedstawił świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża jego zdrowiu.
Młodociany może być zatrudniony tylko w celach przygotowania zawodowego lub przy wykonaniu prac lekkich.
Zezwala się na zatrudnianie młodocianych w wieku powyżej 16 lat przy niektórych rodzajach prac wzbronionych młodocianym, które są określone w Załączniku nr 4 do Regulaminu, jeżeli jest to niezbędne do odbycia przygotowania zawodowego młodocianych.

Rozdział 10
Urlopy pracownicze

Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczykowego w wymiarze określonym zgodnie z zasadami Kodeksu pracy.
Pracownikowi nowozatrudnionemu wymiar urlopu oraz nabycie prawa do urlopu
w Urzędzie ustala, na podstawie przedłożonych do akt osobowych dokumentów, specjalista ds. kadr w formie informacji do umowy o pracę.
§ .2 Urlopu wypoczynkowego udziela się zgodnie z planem urlopów.
§ .3 Projekt planu urlopów sporządza w terminie do 28 lutego każdego roku specjalista ds. kadr, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i potrzeby wynikające
z konieczności zapewnienia normalnego toku pracy.
§ .4 Plany urlopów ustala pracodawca w terminie do 31 marca każdego roku.
§ .5 Ustalony plan urlopów podaje się do wiadomości pracownikom.
§ .6 Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. Co najmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
§ .7 Pracownik jest obowiązany złożyć pisemny wniosek o udzielenie urlopu wypoczynkowego ze wskazaniem dnia rozpoczęcia i zakończenia urlopu, w terminie umożliwiającym bezpośredniemu przełożonego właściwe zorganizowanie pracy. Warunkiem, którego spełnienie uprawnia pracownika do rozpoczęcia urlopu, jest akceptacja pracodawcy na wniosku o wyrażeniu zgody na urlop wypoczynkowy we wskazanym terminie.
§ .8 1. Przesunięcie terminu urlopu może nastąpić na pisemny wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami.
2. Przesunięcie terminu urlopu jest dopuszczalne także z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy na zajmowanym stanowisku (komórce organizacyjnej).
§ .9 1. Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w Urzędzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczęcia urlopu.
2. Pracodawca pokrywa koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu.
§ .10 1. Jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy, pracodawca jest obowiązany przesunąć urlop na termin późniejszy.
2. Część urlopu niewykorzystaną pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.
§ .11 Na wniosek pracownicy udziela się jej urlopu wypoczynkowego bezpośrednio
po urlopie macierzyńskim, dotyczy to także pracownika – ojca, który korzysta z urlopu macierzyńskiego.
§ .12 Urlopu niewykorzystanego zgodnie z planem urlopów należy pracownikowi udzielić najpóźniej do 31 marca następnego roku kalendarzowego.
§ .13 Rozpoczynając urlop pracownik powinien w miarę możliwości, podać miejsce swego pobytu na urlopie.
§ .14 Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.
§ .15 1. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego.
2. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

Rozdział 11
Zwolnienia od pracy
i usprawiedliwianie nieobecności w pracy

§ .16 Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się pracownika do pracy i jej świadczenie oraz inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.
§ .17 1. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia.
2. W razie zaistnienia przyczyn uniemozliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu jej trwania.
3. Zawiadomienia tego pracownik dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uznaje wtedy datę stmpla pocztowego.
4. Niedotrzymanie terminu wskazanego w ust. 2 może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami, a w szczególności:
1) obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników;
2) innym zdarzeniem losowym.
§ .18 Okolicznościami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są:
1) czasowa niezdolność do pracy spowodowana chorobą lub opieka nad chorym członkiem rodziny, pod warunkiem przedłożenia zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy;
2) odosobnienie w związku z chorobą zakaźną, pod warunkiem przedstawienia decyzji właściwego państwowego inspektora sanitarnego;
3) konieczność sprawowania osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku
do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza, pod warunkiem złożenia przez pracownika odpowiedniego pisemnego oświadczenia w tym przedmiocie;
4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ właściwy w sprawie powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej
lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję – w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami pod warunkiem, że na wezwaniu zostanie uczyniona adnotacja potwierdzająca stawienie się pracownika na to wezwanie;
5) odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie,
że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 11 godzin, pod warunkiem, że podróż odbywała się w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny oraz, że pracownik złoży odpowiednie pisemne oświadczenie w tym zakresie;
6) inne nadzwyczajne wypadki uniemożliwiające terminowe przybycie do pracy
lub obecność w pracy, pod warunkiem złożenia przez pracownika pisemnego oświadczenia w tym przedmiocie i uznania ich przez pracodawcę za okoliczności usprawiedliwiające nieobecność w pracy.
§ .19 Dowody usprawiedliwiające nieobecność w pracy pracownik jest obowiązany złożyć specjaliście ds. kadr najpóźniej w dniu przystąpienia do pracy
po okresie nieobecności.
§ .20 1. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługują w ciągu roku kalendarzowego 2 dni zwolnienia od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
2. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnienia wskazanego w ust. 1 może korzystać jedno z nich.
3. Pracownik, o którym mowa w ust. 2 zdanie drugie, obowiązany jest składać
specjaliście ds. kadr najpóźniej w terminie do 31 grudnia danego roku, oświadczenie
o zamiarze lub braku zamiaru korzystania z tego zwolnienia w roku następnym.
Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy jeżeli obowiązek udzielenia zwolnienia wynika z Kodeksu pracy, z przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy albo z innych przepisów prawa.
1.Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny dla załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwienia w godzinach pracy.
2. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jeżeli odpracował czas zwolnienia. Czas odpracowania nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.
3. Każdorazowe wyjście w godzinach pracy z przyczyn, o których mowa w ust. 1 oraz wyjścia w celach służbowych należy odnotować w „Ewidencji wyjść” znajdującej się w sekretariacie WUOZ w Zielonej Górze oraz w sekretariacie Delegatury WUOZ w Gorzowie Wlkp.
4. Odpracowywanie wyjść w celach wymienionych w ust. 1 należy odnotować w „Ewidencji wyjść-odpracowań”, znajdującej się w pokoju specjalisty ds. kadr. Na terenie Delegatury WUOZ w Gorzowie Wlkp. „ewidencja wyjść-odpracowań” znajduje się w sekretariacie.

Rozdział 12
Postanowienia końcowe

§ .1 W sprawach nieuregulowanych w Regulaminie należy stosować przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2008 r. nr 227, poz 1505), oraz przepisy prawa pracy.
§ .2 Z dniem wejścia w życie niniejszego Regulaminu traci moc dotychczasowy Regulamin będący Załącznikiem do zarządzenia LWKZ nr 3/2004 z dnia 25.06.2004 r. w sprawie ustalenia Regulaminu w Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków w Zielonej Górze.
§ .3 Regulamin wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników.
§ .4 Pracodawca obowiązany jest niezwłocznie zapoznać podległych sobie pracowników z postanowieniami niniejszego Regulaminu, na potwierdzenie czego przyjmuje od każdego pracownika stosowne oświadczenie na piśmie podlegające złożeniu do akt osobowych.

Załącznik nr 1
do Regulaminu pracy
Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków
w Zielonej Górze

Tabela przydziału pracownikom Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego.

Lp.
Stanowisko
Zakres wyposażenia
O – ochrony indywidualnej
R – odzież i obuwie robocze
Przewidywalny okres użytkowania w miesiącach

1.
Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków
1. R – obuwie robocze
2. R – kurtka przeciwdeszczowa
3. O – kask ochronny
12 m-cy
24 m-ce
Do upływu ważności atestu

2.
Zastępca Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków
1. R – obuwie robocze
2. R – kurtka przeciwdeszczowa
3. O – kask ochronny
12 m-cy
24 m-ce
Do upływu ważności atestu

3.
Kierownik Delegatury
1. R – obuwie robocze
2. R – kurtka przeciwdeszczowa
3. O – kask ochronny
12 m-cy
24 m-ce
Do upływu ważności atestu

4.
Starszy inspektor ochrony zabytków
1. R – obuwie robocze
2. R – kurtka przeciwdeszczowa
3. O – kask ochronny
12 m-cy
24 m-ce
Do upływu ważności atestu

5.
Inspektor ochrony zabytków
1. R – obuwie robocze
2. R – kurtka przeciwdeszczowa
3. O – kask ochronny
12 m-cy
24 m-ce
Do upływu ważności atestu

6.
Kierowca
1. O – rękawice ochronne drelichowe
2. O – fartuch drelichowy
3. O – krem ochronny do rąk (2 tubki po 60g)
4. O – żel bhp (2 op. po 0,5l)
do zdarcia

12 m-cy
do zużycia

do zużycia

Załącznik nr 2
do Regulaminu pracy
Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków
w Zielonej Górze

Na podstawie ROZPORZĄDZENIA RADY MINISTRÓW z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet Dz. U. z 2002 r., Nr 127, poz. 1092 wprowadza się do przestrzegania i stosowania:
WYKAZ PRAC SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH LUB SZKODLIWYCH
DLA ZDROWIA KOBIET

1. Ręczne podnoszenie i przenoszenie ciężarów o masie przekra­cza­jącej:
– 12 kg – przy pracy stałej,
– 20 kg – przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
2. Ręczne przenoszenie pod górę – po pochylniach, schodach itp., których maksymalny kąt nachylenia przekracza 30°, a wysokość 5 m – ciężarów o masie przekraczającej:
– 8 kg – przy pracy stałej,
– 15 kg – przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
3. Przewożenie ciężarów o masie przekraczającej:
1) 50 kg – przy przewożeniu na taczkach jednokołowych,
2) 80 kg – przy przewożeniu na wózkach 2-, 3- i 4-kołowych,
3) 300 kg – przy przewożeniu na wózkach po szynach.
Wyżej podane dopuszczalne masy ciężarów obejmują również masę urządzenia transportowego i dotyczą przewożenia ciężarów po powierzchni równej, twardej i gładkiej, o pochyleniu nieprze­kracza­jącym:
– 2% – przy pracach wymienionych w pkt 1 i 2,
– 1% – przy pracach wymienionych w pkt 3.
W przypadkach przewożenia ciężarów po powierzchni nierównej, w sposób określony w pkt 1 i 2, masa ciężarów nie może prze­kraczać 60% wielkości podanych w tych punktach.
4. Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią:
– wszystkie prace, przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone wydatkiem energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 2900 kJ na zmianę roboczą,
– prace w pozycji wymuszonej,
– prace w pozycji stojącej łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej.
5. Dla kobiet w ciąży prace w warunkach narażenia na hałas, którego:
– poziom eksploatacji odniesiony do 8-godzinnego dobowego lub do przeciętnego tygodniowego, określonego w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy przekracza wartość 65 dB,
– szczytowy poziom dźwięku C przekracza wartość 130 dB,
– maksymalny poziom dźwięku A przekracza wartość 110 dB.
6. Dla kobiet w ciąży prace przy obsłudze monitorów ekranowych (komputerów) powyżej 4 godzin na dobę.
7. Dla kobiet w ciąży w pozycji stojącej powyżej 3 godzin na dobę.

Załącznik nr 3
do Regulaminu pracy
Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków
w Zielonej Górze

Na podstawie ROZPORZĄDZENIA RADY MINISTRÓW z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudniania przy niektórych z tych prac Dz. U. Nr 200, poz. 2047 z późniejszymi zmianami wprowadza się do przestrzegania i stosowania:
WYKAZ PRAC WZBRONIONYCH MŁODOCIANYM
I Prace związane z nadmiernym wysiłkiem fizycznym, wymuszoną pozycją ciała oraz zagrażające prawidłowemu rozwojowi psychicznemu
1. Prace związane z nadmiernym wysiłkiem fizycznym
1) Prace polegające wyłącznie na podnoszeniu, przenoszeniu i przewożeniu ciężarów oraz prace wymagające powtarzania dużej liczby jednorodnych ruchów;
2) Prace, przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone wydatkiem energetycznym netto na wykonywanie pracy, przekraczają:
a) dla dziewcząt – w odniesieniu do 6-godzinnego dobowego czasu pracy – 2300 kJ, a w odniesieniu do wysiłków krótkotrwałych 10,5 kJ na minutę,
b) dla chłopców – w odniesieniu do 6-godzinnego dobowego czasu pracy – 3030 kJ, a w odniesieniu do wysiłków krótkotrwałych 12,6 kJ na minutę;
3) Prace załadunkowe i wyładunkowe, przy przewożeniu ciężarów środkami transportu, przy przetaczaniu beczek, bali, kloców itp.;
4) Ręczne dźwiganie i przenoszenie przez jedną osobę na odległość powyżej 25 m przedmiotów o masie przekraczającej:
a) przy pracy dorywczej:
– dla dziewcząt – 14 kg,
– dla chłopców – 20 kg,
b) przy obciążeniu powtarzalnym:
– dla dziewcząt – 8 kg,
– dla chłopców – 12 kg;
5) Ręczne przenoszenie pod górę, w szczególności po schodach, których wysokość przekracza 5 m, a kąt nachylenia – 30°, ciężarów o masie przekraczającej:
a) przy pracy dorywczej:
– dla dziewcząt – 10 kg,
– dla chłopców – 15 kg,
b) przy obciążeniu powtarzalnym:
– dla dziewcząt – 5 kg,
– dla chłopców – 8 kg.
2. Prace wymagające stale wymuszonej i niewygodnej pozycji ciała
1) Prace wykonywane w pozycji pochylonej lub w przysiadzie;
2) Prace wykonywane w pozycji leżącej, na boku lub na wznak;
3) Prace wykonywane na kolanach.
3. Prace zagrażające prawidłowemu rozwojowi psychicznemu
1) Prace, przy których mógłby być zagrożony dalszy prawidłowy rozwój psychiczny młodocianych, w szczególności:
a) prace związane z produkcją, sprzedażą i konsumpcją wyrobów alkoholowych,
b) prace związane z produkcją, sprzedażą i reklamą wyrobów tytoniowych,
c) prace w szpitalach (oddziałach) dla nerwowo i psychicznie chorych.
II Prace w narażeniu na szkodliwe działanie czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych
1. Prace w narażeniu na szkodliwe działanie czynników chemicznych
1) Prace w narażeniu na działanie substancji i preparatów chemicznych, w tym środków ochrony roślin, sklasyfikowanych w przepisach w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych jako: toksyczne (T), bardzo toksyczne (T+), żrące (C) lub wybuchowe (E).
2. Prace w narażeniu na szkodliwe działanie pyłów
Prace w środowisku, w którym występuje narażenie na szkodliwy wpływ:
1) pyłów o działaniu zwłókniającym i drażniącym;
2) pyłów o działaniu uczulającym;
3) pyłów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, określonych w odrębnych przepisach.
3. Prace w narażeniu na szkodliwe działanie czynników fizycznych
1) Prace w zasięgu pól elektromagnetycznych o natężeniach przekraczających wartości dla strefy bezpiecznej, określone w przepisach w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy;
2) Prace w warunkach narażenia na hałas, którego:
a) poziom ekspozycji odniesiony do 8-godzinnego dobowego lub do przeciętnego tygodniowego, określonego w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy przekracza wartość 80 dB.
III Prace stwarzające zagrożenia wypadkowe
1) Prace, podczas których młodociani są narażeni na zwiększone niebezpieczeństwo urazów;
2) Prace związane z wytwarzaniem i stosowaniem środków wybuchowych i łatwo palnych oraz wyrobów zawierających te środki;
3) Prace obejmujące wytwarzanie, stosowanie i przechowywanie sprężonych, płynnych i rozpuszczonych gazów;
4) Prace na wysokości powyżej 3 m grożące upadkiem z wysokości, w tym w szczególności:
a) przy budowie, naprawie i czyszczeniu kominów,
b) związane z przymusową pozycją ciała, w przestrzeni ograniczonej;
5) Prace przy nieodpowiednim oświetleniu, przy których wykonywaniu parametry oświetlenia nie odpowiadają wymaganiom określonym w Polskich Normach.

Załącznik nr 4
do Regulaminu pracy
Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków
w Zielonej Górze

Na podstawie ROZPORZĄDZENIA RADY MINISTRÓW z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudniania przy niektórych z tych prac Dz. U. Nr 200, poz. 2047 z późniejszymi zmianami wprowadza się do przestrzegania i stosowania:

WYKAZ NIEKTÓRYCH RODZAJÓW PRAC WZBRONIONYCH MŁODOCIANYM, PRZY KTÓRYCH ZEZWALA SIĘ NA ZATRUDNIANIE MŁODOCIANYCH W WIEKU POWYŻEJ 16 LAT

I Prace związane z nadmiernym wysiłkiem fizycznym, wymuszoną pozycją ciała oraz zagrażające prawidłowemu rozwojowi psychicznemu
1. Prace związane z nadmiernym wysiłkiem fizycznym
1) Prace polegające na podnoszeniu i przenoszeniu ciężarów o masie i na odległości nieprzekraczające wartości określonych w dziale I ust. 1 pkt. 4 i 5 załącznika nr 2 do Regulaminu Pracy oraz prace wymagające powtarzania dużej liczby jednorodnych ruchów;
2) Przewożenie przez chłopców na taczkach jednokołowych na odległość do 50 m ładunków o masie do 50 kg po powierzchni gładkiej, utwardzonej lub po pomostach zbitych z desek trwale zamocowanych, jeżeli pochylenie powierzchni nie przekracza 2 %.
2. Prace wymagające stale wymuszonej i niewygodnej pozycji przy pracy
Prace przy naprawach pojazdów samochodowych, układaniu podłóg oraz układaniu i naprawach nawierzchni drogowych, pod warunkiem wykonywania ich nie dłużej niż 3 godziny na dobę.
3. Prace zagrażające prawidłowemu rozwojowi psychicznemu
Prace przy obsłudze konsumentów w zakładach gastronomicznych, w których podawany jest alkohol, z wyłączeniem podawania przez młodocianych napojów alkoholowych, wykonywane pomiędzy godziną 7 i 17.
II Prace w narażeniu na szkodliwe działanie czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych
1. Prace w narażeniu na szkodliwe działanie czynników chemicznych
1) Prace w zakładach poligraficznych przy trawieniu klisz i innych elementów, pod warunkiem wykonywania tych prac do 2 godzin na dobę.
2. Prace w narażeniu na szkodliwe działanie pyłów
1) Prace w kontakcie z pyłami stwarzającymi ryzyko uczulenia, pod warunkiem uzyskania specjalistycznej opinii lekarskiej o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kontaktu z tymi pyłami.
3. Prace w narażeniu na szkodliwe działanie czynników fizycznych
1) Prace chłopców w wieku powyżej 17 lat  przy spawaniu, cięciu i stapianiu metali, z wyłączeniem metali kolorowych oraz spawania wewnątrz zbiorników i pod wodą, pod warunkiem wykonywania ich nie dłużej niż 3 godziny na dobę oraz 60 godzin w całym okresie szkolenia zawodowego, pod nadzorem nauczycieli zawodu lub instruktorów praktycznej nauki zawodu posiadających kwalifikacje spawacza; zatrudnianie młodocianych przy spawaniu, cięciu i stapianiu metali może się odbywać tylko na tych stanowiskach, na których jest zapewniona skutecznie działająca wentylacja miejscowa i ogólna.
4. Prace w narażeniu na szkodliwe działanie czynników biologicznych
1) Prace w placówkach służby zdrowia, z wyjątkiem szpitali (oddziałów szpitali) zakaźnych, w wymiarze do 6 godzin na dobę, z wyłączeniem następujących czynności:
a) wynoszenie, mycie i dezynfekcja naczyń z wydalinami, wydzielinami i innymi materiałami potencjalnie zakaźnymi, mycie chorych zanieczyszczonych, pomoc przy zaspokajaniu potrzeb fizjologicznych,
b) prace dezynfekcyjne, dezynsekcyjne, deratyzacyjne z zastosowaniem toksycznych środków chemicznych,
c) pobieranie i przenoszenie materiałów do badań laboratoryjnych, takich jak kał, mocz, krew,
d) wykonywanie toalety pośmiertnej i prace w prosektoriach.